:; Chapter
1 love ;:
“ขอบคุณที่มาส่งฮะ!” ผมร้องบอกพี่เซย์หลังจากที่พี่เซย์ขับรถมาส่งผมที่หน้าโรงเรียน
ผมลงจากรถแล้วเดินเข้าโรงเรียนไปเลย ไม่สนใจว่าพี่เซย์จะพูดอะไรรึเปล่า
ก็คนมันเขินอ่ะ!!
“มาสายมากอ่ะ” เสียงทักแรก เมื่อผมเดินเข้าไปในห้องเรียน
เพื่อนที่เล่นกันอยู่ก็ต่างหันมาพูดทักทายกับผม
ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองข้างๆกับโต๊ะของใบหยกเพื่อนสนิทผม
“ก็ตื่นสายอ่ะ?”
“เอ๊???
ถ้าตัวตื่นสาย เค้าคิดว่าน่าจะมาช้ากว่านี้อีกนะ ใครมาส่งหรอ?” ใบหยกถาม
ผมมอหน้าใบหยกแล้วฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะที่มีกระเป๋าใบยักษ์ของผมวางอยู่
“พี่เซย์!”
“อ่าาา...ทำไมไม่โทรมาบอกเล่า!”
“ทำไม?”
“ก็เค้าอยากเจอพี่เซย์อ่ะ
คนอะไรก็ไม่รู้หล่อชะมัด” ใบหยกพูดเพ้อๆ
ผมเงยหน้ามองหยกนิดหน่อยก็ฟุบกลับไปเหมือนเดิม
เฮ้อออ~~
“ถอนหายใจ...เป็นไรอ่ะ??” ใบหยกถามผม ผมเงยหน้าขึ้นแล้วนั่งดีๆ
ก่อนจะหันไปมองใบหยกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ตัวก็รู้ใช่มั้ยว่าเค้าชอบพี่เซย์”
“อื้ม!!” ใบหยกตอบรับเสียงหนักแน่
เอิ่ม...คือผมหรือหยกกันแน่ที่ชอบพี่เซย์อ่ะ พูดซะ!
“และตัวก็รู้ใช่มั้ยว่าพี่เซย์อ่ะเพลย์บอย”
ผมถามอีก คือ ที่พูดอ่ะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเพลย์บอยมันคืออะไร? เห็นแต่เพื่อนพี่เซย์เรียกพี่เซย์มาไอ้เพลย์บอย!
“อื้ม เค้ารู้ว่าตัวอ่ะ ชอบพี่เซย์ และรู้ด้วยว่าพี่เซย์เป็นเพลย์บอย”
หยกพูดเหมือนจะรู้จริงๆอ่ะนะ
ผมไม่พูดอะไรต่ออีก
แต่กลับเอารูปที่อยู่ในโทรศัพท์เครื่องแรกที่พี่เซย์ซื้อให้ ให้หยกดู
มันเป็นรูปของพี่เซย์กับพี่ดัส
แฟนพี่เซย์...ตอนแรกที่ผมรู้ ผมเจ็บมากเลยล่ะไม่คุยกับพี่เซย์ตั้ง2 วันแน่ะ
แต่พอไม่ได้คุยกับพี่เซย์แล้ว มันรู้สึกแปลกๆเลยยอมคุยกับพี่เซย์เหมือนเดิม
“ใครอ่ะตัว??”
หยกร้องถามผมเมื่อดูรูปเสร็จ
“แฟนพี่เซย์”
“อะไรนะ!!”
หยกตะโกนซะลั่นห้องเรียนดีนะฮะ ที่ชั่วโมงนี้
ไม่มีเรียนไม่งั้นโดนอาจารย์บ่นจนหูชาแน่เลย-*-
“จะตะโกนทำไมตัว!!”
“ก็มันตกใจนี่ ไม่คิดว่าพี่เซย์จะมีแฟนแล้ว!” หยกพูดเหมือนไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็น แต่ก็นะ ผมเองยังไม่อยากจะเชื่อเลย
ก็ไม่แปลกที่หยกจะไม่เชื่อ
“ฮื้อออ...อยากจะร้องไห้”
“ไม่เป็นไรตัว เค้าจะหาผัวใหม่ให้”
ว๊ากกกกก!!
ใบหยกตัวพูดอารายยยยยยย!!!
ผมเอามือปิดปากใบหยกพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย
ก็จะอะไรล่ะ ใบหยกเล่นพูดซะเสียงดังทำให้เพื่อนผู้ชายผู้หญิงในห้องหันมามองผม
ผู้หญิงนี่ไม่เท่าไหร่นะ แค่หัวเราะกันเฉยๆ แต่พวกผู้ชายนี่สิ มองผมตาลุกวาวเลยฮะ
แถมยังยิ้มกรุ่มกริ่มๆ มาให้อีกต่างหาก
เอิ่ม...คืองี้นะ
ที่ใบหยกบอกจะหาสามี(ผัว)ใหม่ให้ผมอะไรนั่นคือ
ผมไปบอกพวกผู้ฃายที่มาตามจีบผมว่าผมมีสามีแล้ว
ซึ้งก็คือเอาชื่อพี่เซย์นั่นแหละไปบังหน้า
เพราะที่โรงเรียนไม่มีใครรู้ว่าผมกับพี่เซย์เป็นพี่น้องกัน
เลยรอดตัวมาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่พอหยกมาพูดแบบนี้เข้าก็เท่ากับว่า
เหมือนประกาศให้ผู้ฃายทั้งโรงเรียนรู้ว่าผมโสดแล้ว(ซึ่งจริงๆก็โสดแหละ)
“งื้อออออ...ตัวรู้มั้ยว่าพูดอะไรอกมา!!”
ผมพูดด้วยเสียงที่เหมือนจะร้องให้เต็มทีแล้ว
ถ้าเกิดพูดอะไรอีกตอนนี้ผมร้องไห้จริงๆแน่เลย....
----------------+++++++++++----------------
เที่ยง!!
ตั้งแต่ที่หยกพูดแบบนั้นออกมา
ความซวยจึงเกิดขึ้นกับผม...เมื่อเพื่อน(ชาย)ในห้องต่างพากันมาขายขนมจีบให้กับผม
ถ้าแค่เพื่อนในห้องยังพอรับมือได้ แต่มันมีรุ่นพี่มาด้วย...ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ม.ต้น
รุ่นพี่ม.ปลาย ก็ต่างพากันมารุมขายขนมจีบให้กับผมอีก!!
แบบนี้ใครจะไปรับมือไหวววววว!!!
ผมนั่งทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ที่โต๊ะของตัวเองภายในห้องเรียน
ผมลงไปกินข้าวกลางวันไม่ได้ เพียงแค่ลงไปจากตึกเรียน ผมก็แทบจะโดนรุมไปทั้งตัวแล้ว
ถ้าผมไปโรงอาหารเชื่อเถอะๆ ผมเละไม่เหลือความน่ารักแน่เลย!
ทางเดียวก็คือส่งตัวใบหยกไป
ซื้อของมาให้กิน ก็ใบหยกเป็นต้นเหตุอ่ะ!
แต่ดูเหมือนความสงบสุข(?)มันจะอยู่กับผมได้ไม่นาน
เมื่อรุ่นพี่ม.ปลายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง พี่เขาเป็นคนที่หล่อมากเลยล่ะครับ
อร๊ายยยย!!
ฟินนนน!!
>///////<
(เกี่ยว??)
พี่เขาเดินเข้ามาหาผม
ผมพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด พี่เขานั่งลงที่เก้าอี้ของเพื่อนที่นั่งด้านหน้าผม
แล้วมองหน้าผม
“หวัดดี พี่ชื่อ จิน ม.4/2
เราชื่อชินใช่มั้ยครับ?” พี่จินพูดเพราะมากเลย ขอบอก อร๊ายยย เดี๋ยวก็เปลี่ยนจากพี่เซย์มารักพี่จินเลยนี่!!
พี่จินยิ้มให้ผมอ่อนโยนมากเลยล่ะครับ
ผมไม่รู้นะว่าที่พี่เขาทำน่ะ มันจะออกมาจากใจจริงหรือเล่นละคร แต่บอกตรงๆนะ
มันทำให้ผมดูผ่อนคลายมากเลยล่ะ
“ฮะ!” ผมตอบเสียงแผ่ว
“พี่ขอโทษนะครับ
ที่เข้ามาหาชินแบบนี้ แต่เพราะเรื่องที่พี่จะบอกชินมันสำคัญกับพี่มากจนพี่ทนอยู่เฉยๆไม่ได้
แล้วยิ่งมาเห็นว่าพวกนั้น(ตัวผู้)กำลังตามจีบชินอยู่อีก”
“พี่จะบอกอะไรชินหรอฮะ?”
ผมเอียงคอถามด้วยความสงสัย
“อะ...เอ่อ...-////-”
พี่จินพูดติดขัดแถมยังหน้าแดงอีกต่างหาก เป็นอะไรไปนะ? (เด็กมันซื่อ...มั้ง)
“พี่จินเป็นอะไรไปฮะ หน้าแดงมากเลย”
ผมถามแล้วยื่นมือเข้าไปแตะที่หน้าผากพี่จินเบาๆ เพื่อวัดว่ามัไข้รึเปล่า?...ไม่มีแฮะ!
“เอ่อ...พะ
พี่ไม่ได้เป็นอะไรครับ” พี่จินพูดเสียงสั่น แถมยังหน้าแดงยิ่งกว่าเดิมอีก...ผมลดมือของตัวเองลงแล้วมองหน้าพี่จินงงๆ
“แล้ว ที่พี่จินจะบอกผมล่ะฮะ?”
“คือ มันอาจจะเร็วไปสำรับชินนะ
แต่ถ้าจะให้พี่รอ พี่คงรอต่อไปไม่ไหวแล้ว....”
“ฮะ?”
“พี่ชอบชินครับ”
พี่จินพูดและยิ้มอ่อนโยนให้ผม
>///////<
ผมนั่งอึ้ง แถมหน้าแดงด้วย
อันนี้รู้สึกได้...ไม่เคยมีใครมาสารภาพกับผมแบบจริงๆจังๆอย่างนี้มาก่อน
จะมีก็แต่พวกที่ขายขนมจีบไปวันๆ...
ผมไม่รู้จะตอบพี่จินเขายังไงดีเลย
พี่จินอายุเยอะกว่าผมมากด้วย(แต่พี่เซย์มากกว่า)
“อ่า...พี่ไม่ได้จะให้ชินตอบพี่ตอนนี้หรอกนะครับ
พี่อยากให้ชินคิดให้ดีๆก่อน ถ้าไม่ชอบมีก็ไม่ว่าอะไร...แต่ถ้าชอบ...”
พี่จินหยุดไว้แค่นั้น แต่สายตาพี่เขาเจ่าเลห์มากเลยเหอะ! งื้ออออ พี่จิน พี่รู้เปล่า ว่าพี่กำลังจะทำให้ผมหวั่นไหวนะฮะ!!
“ฮ่ะๆ พี่จินกำลังทำให้ผมหวั่นไหวนะ” ผมหัวเราะเบาๆ
แล้วพูดไปด้วย
พี่จินมองหน้าผมอึ้งๆ
และยังหน้าแดงอีกด้วย อ่าาา...เพราะแบบนี้นี่เองสินะ...
“พี่จินฮะ...เอาไว้ผมพร้อมเมื่อไหร่
ผมจะตอบให้นะฮะ!”
“ครับ พี่จะรอนะ” พี่จินพูดแล้วเตรียมจะเดินออกจากห้องไป
แต่ผมก็รั้งพี่เขาไว้ก่อน
“พี่จิน..ผมมีของขัวญให้พี่ด้วยล่ะ”
ผมพูดแล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปหาพี่จินที่ยืนอยู่กลางห้อง...ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าพี่จินแล้วฮะ
แถมยังใกล้กันมากด้วย
“ก้มลงมาหน่อยได้มั้ยฮะ?”
ผมพูดอ้อนๆ ก็พี่จินเขาสูงกว่าอ่ะ...
พี่จินก้มกน้าลงมาตามที่ผมบอก
แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่
“อะไรครับ?” พี่เขาถามงง
ผมไม่พูดอะไรแต่ยืนหน้าเข้าไปหอมแก้มด้านซ้ายของพี่จินเบาๆแล้วรีบผละออกมา...งื้อออ...
น่าอายอ่าาาา!!
นี่ผมทำอะไรไปเนี่ย!!
พี่จินยืนหน้าแดงอยู่กับที่ไม่แม้แต่จะขยับตัวไปไหน
คิคิ สงสัยจะเขินมากเลยสินะเนี่ย!! แบบนี้สิ
ค่อยน่าแกล้งให้เขินหน่อย
“คิคิ ไปได้แล้วฮะ
เดี๋ยวเพื่อนผมมาพี่จะยุ่งเอานะ^^” ผมพูดแล้วดันหลังพี่จินให้เดินออกจากห้องไป
ก็นะ ถ้าเกิดพี่เขายังอยู่ผมอาจจะแย่เอาก็ได้
ก็เล่นยั่วพี่เขาซะขนาดนั้นนี่...พี่จินยอมเดินออกไปแต่โดยดี
พร้อมกับใบหยกที่เดินเข้ามาในห้องพอดี เอ่อ...จะรู้จังหวะไปมั้ย?
“อ้าว มายืนทำไรหน้าห้องอ่ะ” หยกถามผม
“มายืนรอตัวแหละ หิวจะตายแล้ววว!!”
ผมพูดอ้อนๆ
แล้วรับของที่ใบหยกส่งมาให้และเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเองพร้อมกับใบหยก
“จะกินล่ะนะ!!”
ผมพูดเบาๆ และเริ่มกินขนมปัง กับอะไรอีกมากมายที่ใบหยกซื้อมา
อื้มมม...อร่อยที่สุดอ่ะ><….
TBC.
---------------------+++++++++++++++++++----------------------
#งง
นั้นแหละที่รู้...หึหึ แต่งเองยังงงเองเลย ฮ่าาาาาา...
อ่า จินเป็นใครนะ??
อ่า จินเป็นใครนะ??
ฉันก็งงวะแกร 555555 พี่เซย์ เอากับใครละนั้น - -
ตอบลบ