:; Intro
;:
“กรี๊ดดดดดด!!!!...ตายแล้วๆๆๆๆ สายยยยยย!!”
เสียงร้องโหยหวน เอ๊ย
โวยวาย ของผม เด็กชาย ชิน คิคิ ชื่อเล่นน่ะ ชื่อจริงๆของผม...ไม่บอกหรอก แบร่!!
เอิ่ม...ชินลืมไปรึเปล่าว่าต้องรีบไปอาบน้ำ(บอกตัวเอง)
ผมรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวด้วยความเร็วแสง
ดาวเทียมยังตามไม่ทัน(เกี่ยว?)
แล้วออกจากห้องน้ำมาแต่งตัวแบบที่คิดว่าตัวเองน่ารักที่สุด^^
“ชินตื่นรึยังลูก”
เสียงแม่ร้องถาม
“ฮะ แม่” ผมก็ตะโกนตอบกลับไปพร้อมกับสะพายกระเป๋านักเรียนใบใหญ่(มาก)ลงไปด้านล่างของตัวบ้าน
“แม่ฮะ
พี่เซย์ไปแล้วหรอ?” ผมเดินเข้าไปหาแม่ที่ยืนล้างจานอยู่ในครัวแล้วถามหาพี่เซย์
พี่ชายของผมเอง...แถมยังเป็นพี่ชายที่ผมรักมากด้วย
“ยังไม่ลงมาเลยลูก
สงสัยมีเรียนบ่าย” แม่หันมาตอบผมแล้วหันกลับไปล้างจานต่อ
“อ่า งั้นชินไปก่อนนะฮะ”
“ไม่ทานอะไรก่อนหรอ?”
“ไม่ล่ะฮะ
มันสายแล้ว เดี๋ยวไปหาเอาที่โรงเรียน”
“จ๊ะๆ ไปดีมาดีนะลูก”
“ฮะ แม่ ผมไปนะ”
ผมบอกแม่
แล้วเดินออกมาที่หน้าบ้านเพื่อใส่รองเท้าเตรียมตัวไปเรียน...แต่แล้วเสียงที่ร้องทักผมก็แทบจะทำให้ผมวิ่งเข้าไปกอดวะให้ได้
แต่ติดตรงที่ทำไม่ได้เนี่ยแหละ...เดี๋ยวชุดนักเรียนจะยับเอา
“ชิน!!”
“ฮะ พี่เซย์”
“จะไปแล้วหรอ?...ให้พี่ไปส่งมั้ย?”
พี่เซย์ถามผม ในใจผมอยากจะร้องบอกพี่เซย์มากเลยฮะ ว่าอยากจะให้พี่ไปส่งใจแทบขาด
“ไม่เป็นไรฮะ ผมไปนะ”
ผมพูดจบก็รีบวิ่งออกจากบ้านเลย
งื้อออออ!!
อยากจะตบปากตัวเองจังเลย(แต่กลัวเจ็บ)ไม่น่าพูดแบบนั้นออกไปเลย
ให้ตายสิ!!
ต้องเหนื่อยเดินไปอีกแล้ว...
บรืนๆ!!
เสียงรถที่ตามหลังมาทำให้ผมหันไปมอง
ก็เห็นรถพี่เซย์กำลังขับมาจอดที่ข้างถนนตรงที่ผมกำลังเดินอยู่
“ขึ้นรถมาสิ
เดี๋ยวพี่ไปส่ง” พี่เซย์เปิดกระจกรถแล้วพูดกับผม....ผมพยักหน้าแล้วเดินไปเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งข้างคนขับ
“พี่บอกเท่าไหร่ก็ไม่เคยฟังเลยนะ”
พี่เซย์ก้มตัวลงมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ผม พี่เซย์บอกอ่ะ ผมจำได้หมดแหละ
แต่ผมไม่อยากทำเองตะหาก ก็อยากให้พี่ชายทำให้อ่ะ^^
“อ๊ะ!” ผมร้องเสียงหลง
พี่เซย์คาดเข็มขัดให้ผมเสร็จแล้วก็ก้มหน้าลงมาผมแบบที่จมูกของพี่เซย์จะชนกับจมูกผมอยู่แล้ว
อร๊ายยยย!!
>////////<
“เมื่อไหร่จะจำสักที...หืม?”
พี่เซย์พูดทั้งที่หน้าพี่ชายยังอยู่ตรงหน้าผม กลิ่นโคโลนที่พี่เซย์มันเป็นเหมือนมนต์สะกดให้ผมไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปพูดอะไรกับพี่ชายเลยล่ะ
บอกตรงๆ ผมโคตรเขินเลย!!
“พะ...พี่...พี่เซย์ฮะ”
ผมเรียกพี่เซย์เสียงแผ่ว
“หืม?”
“ไปขับรถได้แล้ว
ผมจะสายมากกว่านี้เอานะ” ผมร้องบอก
“ก็ได้ๆ” หน้าผมนี่ร้อนไปหมดเลย...กว่าพี่เซย์จะยอมถอยออกไป
พี่เซย์ถอยกลับไปนั่งดีๆ
แต่ก่อนที่จะได้ออกรถไปพี่เซย์ก็ไม่วายก้มลงมาหอมแก้มผมอีก...
“ฟอดดด!!”
“อ๊ะ! พี่เซย์บ้า!!”
>//////////<
------------------------++++++++++++++++++------------------------
#หึหึ จบ!!
#นี่แค่เริ่มต้นนะ
ชินร้ายกาจกว่าที่คิดเยอะ นี่บอกเลอ!!
ชอบบบบอ่าาาาา....ชอบที่สุด ชินนนนน่าาาาร๊ากกกก!!!
ตอบลบชอบมากนิสัยแบบชิน รีบมาต่อน๊าาาาา เค้าอยากอ่านแล้วววว>//////<
ตอบลบเอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
ตอบลบอยากอ่านต่อแล้วง่าาาา ต่อให้อ่านหน่อยจิ ชอบมากเลย นิสัยแบบชินเนี่ย....
ตอบลบชิน : พี่เซย์ จูบชินหน่อยสิฮะ! // อ้อน
เซย์ : หึ...// ก้มลงไปจู๊บที่ปาก
ชิน : อื้อออออ
อร๊ายยยย!!
ฟินนนนนนนน><