:; Chapter 8 love… ;:
เย้ๆๆ ในที่สุดมันก็จบแล้วววว!!
ผมสอบเสร็จแล้วฮะ
พรุ่งนี้ก็จะได้ไปเที่ยวแล้วด้วย ดีใจที่สุดเลยยยย><
“ทำหน้าดีใจอะไรน่ะ?”
ผมหันไปมองใบหยกที่นั่งอยู่ข้างๆ ตอนนี้ผมกับหยกอยู่ที่โรงอาหารของโรงเรียนฮะ
สอบเสร็จไม่รู้จะไปไหนก็เลยว่านั่งเล่นอยู่ที่นี่ เนื่องจากยังไม่อยากกลับบ้าน
“จริงสิ เค้ายังไม่ได้ตัวนี่นา”
“เรื่องอะไร?”
“ก็พี่ดัสมิลล์อ่ะ ชวนไปเที่ยวกระบี่พรุ่งนี้อ่ะ”
“จริงเหรอ!!”
หยกถามกลับด้วยสีหน้าดีใจปนตื่นเต้นไปด้วย ผมพยักหน้ารัวๆเป็นการยืนยัน
“โอเค กลับไปเค้าจะไปบอกแม่
ว่าแต่มีใครไปบ้างหรอ?”
“ก็มีเค้า ตัว พี่เซย์ พี่ดัสมิลล์ พี่จาก้วร์พี่ไฟเพื่อนพี่เซย์
พี่จิน แล้วก็พี่แสตมป์เพื่อนพี่ดัสมิลล์น่ะ
แต่เห็นพี่ไฟบอกว่าจะพาแฟนไปด้วยอีกคนนะ” ผมบอก
“โหยย ไปกันเยอะจังเลยอ่ะ”
“คริคริ^^”
ผมนั่งคุยกับหยกไปเรื่อยเปื่อยมีสาระบ้างไร้สาระบ้างตามภาษาเด็ก
อยู่ๆก็มีเสียงทุ่มของใครบ้างคนมาขัดจังหวะการคุยของพวกเรา
“คุยอะไรกันอยู่ครับ”
ผมมองไปทางต้นเสียงก็เห็นพี่จินกำลังนั่งลงข้างใบหยก
แถมไม่ได้นั่งข้างเฉยๆนะฮะ แบบแนบชิดเลยล่ะ
“อะไรของพี่เนี่ย!! ที่ก็มีตั้งเยอะแยะมาเบียดผมนั่งทำไม”
ไม่พูดเปล่าหยกยังเอามือน้อยๆ(?)ของตัวเองดันตัวพี่จินให้ออกห่างด้วย
ผมได้แต่มองภาพนั้นอย่างขำๆ สองคนนี้เหมาะกันดีจังเลย
“ก็ตรงนั้นมีแดดอ่ะ
แถมฝั่งชินก็ยังมีของเต็มแล้วด้วย...อย่าขี้งกน่า” พี่จินพูดพรางจับข้อมือเรียวบางของหยกไว้ด้วยเพื่อไม่ให้หยกดันตัวเอง
หื้มมม??
ผมตาฝาดหรือแดดมันร้อนกันแน่ ทำไมหยกน่าแดงจังเลยอ่าาา>< น่ารัก
น่ากัดที่สุดเลย!
“คะ ใครขี้งกกันห๊ะ! อยากนั่งก็นั่งเลย
ผมไปนั่งตรงนั้นก็ได้” หยกพูดแล้วลุกขึ้นจะเดินไปนั่งตรงที่มีแดดอ่อนๆ
แต่ก็ถูกร่างสูงคว้าตัวไว้กอดแล้วยังดึงให้หยกนั่งลงด้วย...นั่งลงที่ตักพี่จินนะฮะ
อร๊ายยยย!!
ว่าแล้วคู่นี้เหมาะกันจริงๆด้วย แบบนี้ผมต้องรีบทำให้สองคนได้กัน
เอ๊ย! รักกัน เร็วๆแล้วสิ
แหะๆ
“อ๊ะ! พี่ทำอะไรเนี่ย!!”
“เบาๆน่า คนมองหมดแล้ว”
“ก็ปล่อยผมสิ”
“อยู่เฉยๆ”
ผมได้แต่นั่งมองทั้งสองคนเถียงกันไปมาอย่างมีความสุข
อืมมม...คิดแผน(ร้าย)ดีๆออกแล้ว คริคริ
กามเทพชินปฏิบัตการยิงสอนส่งรัก!!
--------------------+++++++++++------------------
“มากันครบแล้วนะครับ”
เสียงพี่ดัสมิลล์ถามเมื่อเรามาร่วมตัวกันที่บ้านพี่เขาเพื่อจะเดินทางไปกระบี่กัน
ผมเองก็ไม่รู้หรอกฮะ ว่าบ้านพักของพี่ดัสอยู่ที่ไหนของกระบี่
แต่ต้องไม่ธรรมดาแน่เลย!
“แล้วไอ้ไฟอยู่ไหนว่ะ”
พี่จาก้วร์ถามหาเพื่อเมื่อมองไปรอบๆก็ไม่เห็นพี่ไฟ
“ไปรอในรถแล้วครับ
บอกว่าแฟนง่วงเมื่อคืนไม่ค่อยได้นอน” พี่ดัสมิลล์ก็ตอบกลับไปพร้อมกับชี้ไปที่รถตูที่เราจะนั่งไปกัน
“โอเคในเมื่อมากันครบแล้วก็ขึ้นรถเถอะ”
พี่เซย์พูดแล้วเดินมาจับมือผมให้เดินขึ้นรถไป
เอ่อ...พี่เซย์มาจับมือผมเดินขึ้นรถแบบนี้
แล้วพี่ดัสมิลล์ล่ะฮะ? ผมรีบหันไปมองพี่ดัสมิลล์ก็เห็นพี่เขามองมาทางนี้เหมือน
แต่สายตาแบบไหนผมเองก็อ่านไม่ออกหรอกฮะ แต่มันดูหม่นๆยังไงไม่รู้อ่ะ
ทุกคนขึ้นรถกันหมดแล้วรถก็เคลื่อนออกจากบ้านพี่ดัสมิลล์แล้วแหมือนกัน
แถมทุกคนยังนั่งเป็นคู่กันด้วย คู่ที่ผมจับไว้ให้นั่นแหละฮะ ผมต้องข้างพี่เซย์เพราะถูกบังคับให้นั่งที่เบาะด้านหน้าพี่ไฟซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังสุดกับแฟนแต่ผมก็มองไม่เห็นหน้าแฟนพี่ไฟอยู่ดีก้พี่ไฟเขาให้แฟนนอนหนุนตักแถมยังเอาหน้าซบเข้ากับหน้าท้องตัวเองไว้ด้วยเท่าที่ดูเหมือนแฟนพี่ไฟจะไม่ใช่ผู้หญิงด้วยฮะ
ส่วนที่นั่งอยู่เบาะด้านหน้าผมคือหยกกับพี่จินฮะ
หยกนั่งริมหน้าต่างเหมือนกับผมและยังเถียงกับพี่จินตลอดเวลาด้วย
อะไรจะรักกันขนาดนี้นะ อิอิ
แล้วก็คู่สุดท้ายพี่ดัสมิลล์กับพี่จาก้วร์นั่งอยู่ที่เบาะหน้าสุดหลังคนขับรถเลยฮะ
ทำอะไรกันผมก็ไม่รู้อ่ะ มอไม่เห็นเลย วู๊ย! ทำไมต้องเกิดมาเตี้ยด้วยเนี่ย!
“ทำหน้าแบบนั้น โกรธพี่รึไงครับ”
พี่เซย์ที่นั่งอยู่ข้างถาม ผมมองหน้าพี่เซย์ก็เห็นพี่เขาจ้องมองผมอยู่ก่อนแล้ว
“เปล่าฮะ ชินแค่สงสัย”
“สงสัย? อะไร?”
“สงสัยว่าทำไมพี่เซย์ไม่ไปนั่งกับพี่ดัสมิลล์”
ผมพูด พี่เซย์นิ่งไปนิด ถอนหายใจแล้วมองจ้องมาที่ตาผม เล่นเอาผมทำอะไรไม่ถูกเลยฮะ
“ดัสเขาโตแล้วดูแลตัวเองได้แล้ว แต่ชินยังเด็ก”
“อะไรๆ ชินโตแล้วต่างหาก แข็งแรงกว่าพี่เซย์อีก!”
ผมเถียงพี่เซย์กลับ พี่เขาหัวเราะเบาแล้วขยี้ผมของผมจนมันฟูไปหมด
“ฮู๊วววว!! พี่เซย์อ่ะ มันฟูไปหมดแล้วเนี่ย”
หน้ามุ่ยใส่พี่เซย์แล้วลูบผมตัวเองเพื่อจัดทรงใหม่
พอรถขับออกจากกรุงเทพ
ทั้งรถที่มีเสียงพูดคุยก็เริ่มเงียบลง ต่างคนต่างหลับ ผมเองก็เริ่มที่จะง่วงเลยหลับตาลงแล้วซบไปกับแขนที่เซย์(ก็พี่เซย์ตัวสูงอ่ะ)
สักพักก็รู้สึกอะไรนุ่มๆ ผมเลยค่อยลืมตาดู ก็เห็นพี่เซย์จัดท่านอนให้ผมนอนได้สบายๆ
แล้วเอาหัวผมหนุนไปกับตักพี่เขา ผมที่ตอนนี้อยู่ในช่วงที่ง่วงมาก
เลยหลับตานอนอย่างว่าง่าย
ในที่สุดเราก็มาถึงบ้านพักตากอากาศของพี่ดัสมิลล์จัดแจงเอาของไปเก็บในห้อง
ผมนอนกับหยก พี่ไฟกับพี่เพชร พี่จินกับพี่จา และพี่เซย์กับพี่ดัสมิลล์
อึก! รู้สักเจ็บแปล็บๆขึ้นมาเลยฮะ
ที่รู้ว่าพวกพี่เขาต้องนอนห้องเดียวกันน่ะ
“พักผ่อนกันให้เต็มที่นะครับ... 6 โมงเย็น
เราจะมาทำอาหารกินกัน” พี่ดัสบอก ทุกต่างแยกย้ายกันไป
ผมเองก็เดินเข้าห้องไปพร้อมกับใบหยก
จัดของอะไรเสร็จผมก็นอนราบไปกับเตียงอย่างเซ็งๆ ไม่มีอะไรให้ทำเลยอ่ะ
กว่าจะ6โมงเย็นก็อีกตั้ง2ชั่วโมง
“ตัว เค้าไปเดินเล่นนะ ไปด้วยกันเปล่า?”
หยกที่จัดของเสร็จเอ่ยถามผม
ผมลุกขึ้นนั่งแล้วมองหยกที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอะไรเรียบร้อยแล้ว
“ไปสิ!! เค้าเปลี่ยนชุดแป๊บนะ”
ผมบอกแล้วลงจากเตียงเดินไปหยิบชุดสบายๆมาหนึ่งชุดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
เปลี่ยนชุดเสร็จผมก็เดินออกจากห้องน้ำมาหาใบหยกที่นั่งรออยู่
เราเดินออกจากห้องพักไปที่หาดทรายสีขาวเบื่องหน้า ทะเลที่นี่น้ำใส่มากเลยฮะ
หาดก็สะอาดมากด้วย นักท่องเที่ยวก็มีบ้างแต่ไม่เยอะ
เวลานี้เหมาะมากเลยฮะ ที่จะเดินเล่นอ่ะ แดดอ่อนๆ
ลมพัดเบาๆ เสียงคลื่นซัดเข้าฝั่ง ให้บรรยากาศดีมากเลยล่ะฮะ^^
“ตัวตรงนั้นมีร้านขายของด้วยล่ะ ไปดูกัน”
หยกร้องเบาๆ แล้วดึงให้ผมเดินไปด้วย พอเรามาถึงร้านขายของเล็กๆ
ที่ขายเกี่ยวกับพวกโมเดล กิ๊ฟช็อป และอื่นๆอีกมากมายเลย
“น่ารักอ่าาา” หยกดูของไปด้วยพูดไปด้วย
ตานี้แพรวพราวเชียวฮะ
ผมเดินไปดูของตามโซนต่างๆของร้าน ก็ไปสะดุดตาเข้ากับโคมไฟตัวนึ่ง
มันเป็นโคมไฟที่ทำจากหอยมุกสวยมากเลยฮะ อันเล้กด้วย แต่สว่างมากเลยล่ะ
แล้วก็ยังมีแหวนด้วย ทำจากอะไรผมก็ไม่รู้หรอกฮะ แต่มันสวยมากเลย
ผมจะซื้อให้พี่เซย์ดีมั้ยนะ??
ยืนคิดไปได้สักพักผมก็ตัดสินใจ
ซื้อทั้งโคมไฟทั้งแหวนมาด้วย แล้วเดินออกมารอหยกที่หน้าร้าน ขณะ ที่รอหยกอยู่ผมก็เห็นพี่เซย์เดินกับพี่ดัสมิลล์
อยู่ที่หาด พวกเขาดูมีความสุขกันจังเลยนะฮะ
“ตัวไปกันยังอ่ะ?” หยกเดินมาสะกิดที่ไหลผม
ผมละสายตาจากพวกพี่เขามามองหยก พยักหน้าแล้วเดินกลับบ้านพักกัน
ตกเย็นเราก็มาทำอาหารกินกันเอง
ปาตี้เล็กๆที่จัดอยู่บริเวณบ้าน มีลมจากทะเลพัดมาให้รู้สึกสดชื่นอยู่ตลอดเวลา
“เอาล่ะๆ สาวๆไปนั่งพักกันได้แล้ว
ที่เหลือพวกเราจัดการเอง” พี่ไฟพูดพรางดันๆให้ผม หยก พี่เพชร พี่ดัส มานั่ง
ส่วนพวกพี่ที่เหลือก็ทำหน้าที่ย่าง เผา อาหารทะเลไป
“น้ำครับ”
พี่ดัสมิลล์รินน้ำอัดลมใส่แก้วให้ผมกับหยก
ส่วนของพวกพี่เขาก็เป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กัน
ผมรับแก้วน้ำมาพร้อมกับยกขึ้นดื่มไปนิดหน่อย
“มาแล้วๆ อาหารมาเสริฟแล้ว” พี่จาก้วร์เดินยกถาดอาหารมาพร้อมกับพี่จิน
“ว้าววว!!” หยกตาเป็นประกายอย่างน่ารักเลยฮะ
“ชิน เดี๋ยวพี่แกะกุ้งให้ครับ” พี่จาพูดแล้วนั่งลงข้างๆผม
ก่อนที่พี่จินจะนั่งลงอีก พี่จินเลยต้องเดินไปนั่งข้างหยกที่นั่งอยู่ข้างผมแทน
“แล้วพี่จะมานั่งข้างผมไมอ่ะ??” หยกพูดแล้วกัดบาร์บีคิวเข้ามาปากแล้วเคี้ยว
“นั่งไม่ได้หรอครับ?”
“อืมม...ได้ฮะ แต่...”
หยกพูดแล้วมองไปที่กุ้งในจาน
“แต่อะไร?” พี่จินถามแล้วมองหน้าหยก
ผมหันไปหาพี่จาตามแรงสะกิดเบาๆ พี่เขาส่งกุ้งมาให้แล้วแกะต่อ ผมรับกุ้งมากิน
แล้วมองพี่จินกับหยกต่อ
“พี่จินแกะกุ้งให้หยกหน่อยสิฮะ น๊าาาาา><” ผมอึ้ง
บอกได้เลย ไม่เคยเห็นหยกอ้อนใครให้แกะกุ้งให้มาก่อน เพราะหยกอ่ะ
ตัวแกะกุ้งของแท้เลยฮะ
“แกะเองสิครับ มือก็มี” พี่จินพูดและหันหน้าไปมองอย่างอื่นแทน
แต่ถ้าผมมองไม่ผิด เห็นพี่จินน่าแดงนิดๆด้วยล่ะ
“ไม่เอาอ่าาา หยกแกะไม่เป็น น๊าาา พี่จิน
แกะให้หยกหน่อยน๊าาาา” หยกขี้โม้!
*พี่จาเรามาเริ่มแผนกันเถอะฮะ*
ผมกระซิบกับพี่จาก้วร์ จำที่ผมบอกว่าผมคิดแผนดีๆออกได้มั้ยฮะ
ผมคุยเรื่องแผนกับพี่จาเราวางแผนกันไว้ว่าจะเปลี่ยนห้องนอนให้พี่จินกับหยกมานอนห้องเดียวกัน
และผมจะไปนอนห้องพี่จา แต่ก่อนที่จะเริ่มแผนต้องมอมพี่จินก่อน และทำให้หยกหลับด้วย
คริคริ แผนผมดีมั้ยอ่าาา?
*โอเคครับ แต่ก่อนอื่น ชินกินก่อนนะครับ
รู้มั้ย?*
*ฮะ!* ผมยิ้มรับ
และเริ่มกินอาหารไปเรื่อยๆ
ตลอดเวลาที่เรานั่งกินอาหารกัน
ผมรู้สึกถึงสายตาของใครสักคนจ้องมองผมตลอดเวลาเลยฮะ ไม่รู้ทำไม แต่มันรู้สึกได้เอง
พอมองไปรอบๆก็ไม่เห็นมีอะไรเลยอ่ะ
“อื้อออ หยกง่วงแล้วอ่ะ” หยกพูดกับผม
ผมหันไปมองพี่จา
ก็เห็นว่าพี่เขาส่งสัญญาณมาให้ผมเริ่มแผนได้ ผมพยักหน้า แล้วลุกขึ้นพาหยกไปนอน
“ชินพาหยกไปนอนนะฮะ”
“ชินยังไม่อิ่มไม่ใช่หรอ?...จินมึงอ่ะ
พาหยกไปนอนดิ” พี่จาก้วร์พูดกับผมแล้วหันไปบอกพี่จิน
“ทำไมต้องกูว่ะ?”
“ก็มึงเมาแล้วไง”
“เกี่ยวไรว่ะ เมากับง่วงไม่เหมือนกันเว๊ย!”
ถึงพี่จินจะพูดแบบนั้น
แต่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วจับมือหยกเดินเข้าบ้านพักไป เอ่อ
ดูเหมือนว่าแผนของผมจะง่ายกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย
นั่งกินกันได้ไม่นาน ก็พากันแยกย้ายไปนอน
ผมก็เดินไปพร้อมกับพี่จาฮะ พอมาถึงห้องตัวเองก็เปิดประตูดู
เห็นหยกนอนอยู่บนเตียงคนเดียว พี่จินคงจะกลับห้องไปแล้ว
“เดี๋ยวพี่ไปลากจินก่อน ชินทำตามแผนได้เลยครับ”
ผมพยักหน้า เดินเข้าห้องไปอาบน้ำอะไรใหม่อีกรอบ เดินออกจากห้องน้ำ ก็จับตัวหยก
แล้วผลักตกเตียง
“อื้อออ” หยกร้องครางออกมาเบาๆ
แต่ก็ไม่ได้ตื่น(โดนผมวางยานอนหลับ)
หยกเค้าขอโทษนะตัว แต่มันจำเป็นอ่ะ...ผมรีบไปพยุงหยกขึ้นมานอนเหมือนเดิม
ถอดเสื้อผ้าหยกออกให้หมดแล้วเอาผ้าห่มคุมตัวไว้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
ผมรีบเดินไปเปิดประตู
ก็เห็นพี่จาแบกพี่จินไว้ด้านหลัง ผมรีบช่วยพี่เขาพาพี่จินเข้ามาในห้อง
แล้วเอาตัวไปนอนบนเตียงข้างหยก พี่จารีบถอดเสื้อพี่จินออก เหลือไว้แต่กางเกง
พี่เขาถอดเอาเข็มขัดปลดกระดุมและรูดซิบกางเกงลง
ก่อนจะห่มผ้าให้ จับพี่จินกอดหยกหน่อย เท่านี้ก้โอเคแล้ว ผมกับพี่จาแท็กมือกัน
แล้วรีบเดินออกจากห้อง ก่อนออกมาก็เปิดโคมไฟไว้ให้ ปิดไฟ ล็อคกลอน
แล้วพากันไปที่ห้องของพี่จาทันที
พรุ่งนี้จะเป็นยังไงน๊าาาา!!
---------------------+++++++++++++--------------------
100%
ชินร้ายกาจ พี่จาร้ายกาจ
จะเป็นยังไงต่อ ติดตามตอนต่อไปขอรับ
ชินร้ายกาจ พี่จาร้ายกาจ
จะเป็นยังไงต่อ ติดตามตอนต่อไปขอรับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น