Halloween Special
[ Sey x Shin ]
By Cartoon Shell
“อ๊าาา~~ พี่เซย์!! ผมหิวข้าวแล้วนะฮะ”
ผมร้องบอกพี่เซย์ที่ไม่สนใจผมเลยเอาแต่นั่งทำงานอยู่นั่นแหละ
เป็นคนที่ลากผมมามหาลัยของตัวเองด้วยแท้ๆ
เอาแต่ทำงานไม่สนใจผมอยู่นั่นแหละ ชิ!
“ครับ ขอเวลาพี่อีก10นาทีนะครับ” เขาบอก
แต่สายตาก็สนใจงานที่กำลังทำอยู่โดยไม่หันมามองผมเลย
งื้อออ หิวววว!!
ไหนจะเบื่ออีก ไม่มีอะไรทำด้วย ให้ผมมานั่งอยู่กับเขาเฉยๆทั้งวันแบบนี้
ใครจะอยู่ได้อ่ะ
ผมหน้าบึ้งนั่งมองเข้าทำงานพลางจับเวลาไปด้วย...ติ่ง! 10นาทีแล้ว
“10นาทีแล้วนะฮะ” ผมร้องบอก
“อีกนิดนะครับ”
“พี่เซย์!! ถ้าพี่ไม่กิน
ผมจะไปหากินเองแล้วนะ!!” ผมโวยวายใส่ร่างสูง
ก็มันทนไม่ได้แล้วอ่ะ หิวก็หิว! เขาเงยหน้าจากโน๊ตบุคมองมาที่ผมด้วยสายตานิ่งๆ
“ครับ โรงอาหารอยู่ตรงนั้น”
พูดแค่นั้นพี่เซย์ก็ก้มหน้าทำงานของเขาต่อ
ผมควนออกหูทันทีที่ได้ยิน เออ!
ไม่สนใจกันนักก็ไม่ต้องมาคุยกันเลย
ผมลุกขึ้น เดินหนีออกมาจากตรงนั้น
ตรงไปที่โรงอาหารซึ่งผมไม่รู้จักใครเลย แถมยังไม่เคยมาแถวนี้เลยด้วยอ่ะ
ชิส์!
ผมตัดสินใจ เดินกลับไปหาพี่เซย์เหมือนเดิม
แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นพี่เซย์นั่งอยู่กับผู้หญิงคนนึ่ง เธอสวยมากเลยฮะ
แถมยังซื้อข้าวกับของกินอะไรหลายๆอย่างมาให้พี่เซย์อีก
อึก! เจ็บแปล๊บในอก
จากที่ผมว่าจะเดินไปหาพี่เซย์ ผมก็เปลี่ยนเส้นทาง
เดินปทางหน้ามหาลัยแทน ถึงมันจะไกลแต่ผมก็จะเดิน
ผมไม่อยากจะอยู่เห็นภาพปาดตาแบบนั้น อึก ไม่อยากจะอยู่ตรงนั้น ฮึกก ก ฮื่อออ...
Sey
หื้มมม? ก่อนหน้านี้ชินได้พูดอะไรกับผมรึเปล่า?
แล้วตอนนี้เจ้าตัวหายไปไหนซะล่ะ?
ผมมองซ้ายมองขวาหาชิน
แต่ก็ไม่เห็นว่าชินจะอยู่แถวนี้เลย ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากำลังจะกดโทรหาชิน
แต่ก็ถูกขัดจังหวะก่อน
“เซย์ค่ะ ฟ้าซื้อข้าวมาให้ค่ะ”
ผมเงยหน้ามองเจ้าของเสียงก่อนจะยิ้มให้บางๆ
(ฟ้าคือใครไปรออ่านเอาในเนื้อเรื่องหลักเอานะครับ)
“ขอบคุณครับ” ผมพูดขอบคุณและจะกดโทรอีกครั้ง
แต่ฟ้าก็ยื่นมือมาจับมือผมก่อนจะเอาโทรศัพท์ผมออกจากมือ แล้วเอามันวางไว้
แทนที่โทรศัพท์ด้วยมือของเธอ ผมพยายามดึงมือออก
เพราะถ้าชินกลับมาผมไม่อยากให้ชินเข้าใจผิด
“เอ่อ...”
“ทำไมค่ะ ฟ้าจับไม่ได้เหรอ?”
เธอหน้างอแล้วหันหน้าหนีผม
“เปล่าครับ
ไม่ใช่แบบนั้น..เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะเข้าใจผิดเอา”
“ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิค่ะ ฟ้ารักเซย์อ่ะ”
ฟ้าพูดแล้วเข้ามากอดแขนผมแน่น
หน้าอกเธอสัมผัสกับแขนผมด้วยอ่ะ -.,- ถึงมันจะนุ่ม
ทำให้ผู้ชายหลายๆคนรู้สึกดี แต่ผมชอบแบนๆมากกว่าอ่ะ
แบบนี้ไม่ใช่แนว(?)
“เอ่อ ฟ้าปล่อยผมดีกว่านะ...ผมกลัวแฟนเข้าใจผิด”
ผมพูดแล้วแกะมือฟ้าออก หญิงสาวทำหน้าตกใจ แล้วถามผมทันที
“ผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใครค่ะ!
เซย์เลิกกับเด็กดัสมิลล์แล้วไม่ใช่เหรอ?” ฟ้าโวยวายใส่ผม
ซึ่งเป็นอะไรที่ผมรำคาญมาก
“ฟ้าอย่าโวยวายได้มั้ย...แฟนผมจะเป็นใครไม่สำคัญ
แต่ผมไม่อยากให้แฟนต้องเข้าใจผิดและไม่อยากให้เขาต้องเจ็บปวดอีก”
ผมพูดด้วยเสียงจริงจัง ก่อนจะเก็บของอะไรให้เรียบร้อย
แล้วลุกขึ้นเดินออกจากตรงนั้น ก่อนที่จะได้ยินเสียงกรี๊ดของฟ้าดังตามหลังมา เดินมาได้ไม่กี่ก้าว ผมก็กดโทรหาชิน...
~หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ~
ปิดเครื่อง?
ชินปิดเครื่องทำไม แล้วนี่เด็กของผมหายไปไหน?
Shin
“ชินตัวต้องแต่งนะ ไม่งั้นมันจะไม่เข้ากับงานสิ”
หลังจากที่ผมกลับมาถึงบ้านแบบยากลำบาก
หยกก็มาหาผมถึงบ้านพร้อมกับพี่จิน แล้วจับผมแต่งตัวอะไรไม่รู้ ว่าแต่วันนี้มันวันอะไรอ่ะ?
“ตัวก็บอกเค้ามาก่อนสิ ว่าทำไมเค้าต้องแต่ง”
“ก็วันนี้มันวันฮาโลวีนอ่ะ
ที่บ้านพี่จินจัดงานปาร์ตี้เล็กๆกัน และต้องแต่งตัวเป็นผีด้วย เพราะงั้น
เค้าถึงต้องมาจัตัวแต่งตัวนี่ไงล่ะ”หยกพูดจบก็ดันผมเข้าห้องน้ำ
ส่วนพี่จินก็นั่งรออยู่ที่เตียง
เดี๋ยวๆ ถ้าพูดถึงปาร์ตี้มันต้องจัดการคืนไม่ใช่เหรอ
แต่นี่มันพึ่งจะ บ่าย 3 เองนะ หยกตัวจะรีบไปไหน??!!
“หยกๆๆ นี่พึ่งบ่าย3นะ”
“ก็รู้แล้ว แค่จะรองชุดเฉยๆ
ได้ไม่ได้จะเอาไปเปลี่ยน” หยกพูดแล้วพยายามถอดเสื้อผ้าผม
“หยุดๆ เค้าลองเองก็ได้” ผมพูดด้วยความเหนื่อยใจ
ก่อนจะยอมลองชุดที่หยกเอามาให้ลอง ซึ่งมันมีอยู่ 5 ชุด
ผมสวมชุดที่1 เสร็จล่ะ มันเป็นชุดพยาบาลฮะ
คิดว่าน่าจะเป็นผีพยาบาลแน่เลย แต่ไหง๋มันเป็นชุดผู้หญิงห๊ะ!!
“ชุดนี้ใช้ได้ เอ้านี้ชุดต่อไป” หยกพูด
แล้วส่งชุดที่สองให้ผม
ผมก็ถอดชุดพยาบาลออก แล้วใส่ชุดที่สอง
ซึ่งเป็นชุดแม่มด ชุดผู้หญิงอีกตามเคย
“ไม่ๆ ชุดต่อไป” ผมถอดชุดแม่มดออก
แล้วใส่ชุดที่สาม ชุดแต่งงาน
แต่มีคราบเลือดและมีมีดปลอมที่ติดอยู่กลางตัวด้วยแถมยังมีใส่ปลอมโผล่ออกมาจากชุดตรงที่มีดปักอยู่อีก
ชุดนี้น่ากลัวอ่าาาY^Y
“อื้มม ชุดนี้ก็ใช้ได้ เอ้าชุดต่อไป”
ผมถอดชุดแต่งงานออก แล้วสวมชุดที่สี่ ซึ่งเป็นชุด แวมไพร์ผู้หญิง
ก็มันเป็นชุดกระโปรงอ่ะ
“ไม่เหมาะอ่ะ อ่ะชุดสุดท้ายล่ะ”
ผมรับชุดมาแล้วถอดชุดแวมไพร์ออก ก่อนจะสวมชุดที่ห้า มันคือชุด Devil ฮะ ชุดสีดำแดง
แขนสั้นที่เผยให้เห็นไหลเล็กน้อยมีลูกไม้ปะปาย ตัวเสื้อรัดหุ่นแต่ไม่ทำให้อึดอัด
ชายเสื้อยาวถึงขาอ่อน กระโปรงสไลด์ยาวปะปายแถวๆเข่า
มีกางเกงขาสั้นใส่ไว้ด้านในด้วย
อึก! นี่แค่ชุดนะฮะ
ยังไม่รวมรองเท้าของแต่ล่ะชุดกับเครื่องตกแต่งอื่นๆที่หยกเอามาอีก
บอกได้คำเดียวเลยว่า ซวย!
“โอเค มีชุดนนี้กับชุกพยาบาลที่เหมาะ
งั้นถอดออกมาก่อน ขอปรึกษากับพี่จินก่อนแล้วจะบอกว่าตัวต้องใส่ชุดไหน”
ว่าจบหยกก็เดินออกจาห้องน้ำไปเลย
ผมก็ถอดชุดออก ใส่เสื้อผ้าชุดเดิม แล้วเอาชุดนั้นไปรวมกับชุดอื่นๆ เดินออกจากห้องน้ำบ้าง
“ก็มีสองชุดนั้นนั่นแหละ พี่ว่าชุดไหนดีอ่ะ”
หยกที่นั่งอยู่ข้างพี่จินพูดกับร่างสูง
ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะหน้ากระจกแล้วมองทั้งสองคนคุยกัน
ปัง!!
“ชิน!!” อยู่ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก
พร้อมกับร่างหนาของพี่เซย์เดินเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว ผมมองหน้าพี่เซย์นิดๆ
แล้วหันไปมองทางอื่น
เห็นหน้าพี่เซย์แล้วนึกไปถึงเรื่องก่อนหน้านี้เลย ทำไมเขาไม่อยู่กับผู้หญิงคนนั้นต่อล่ะ
“ทำไมถึงปิดเครื่อง?
แล้วจะกลับบ้านทำไมไม่บอกพี่ก่อน” เขาเดินตรงมาจับไหลผมแน่น บีบจนมันเจ็บ
แต่ผมก็ไม่ได้ร้องออกไป แค่เงยหน้ามองพี่เซย์เท่านั้น
“เอ่อ...มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า? งั้นชินเค้ากลับก่อนนะ แล้ว 5 โมงเย็นเค้าจะเข้ามารับตัวไปแต่งตัวด้วยกันที่ร้านพี่เอ็ม”
หยกพูดจบก็ลากพี่จินเดินออกจากห้องไป เหลือทิ้งไว้แค่ผมกับพี่เซย์สองคน
“พี่ถามว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่” พี่เซย์ถามเสียงเข้ม
ผมถอนหายใจ ก่อนจะตอบคำถามเขาไป
“แบตหมด” สั้นๆ ง่ายๆ (อีกเรื่องในตอนพิเศษนี้
ชิน อายุ 15 แล้วนะ ส่วนเซย์ ก็อยู่ปี4)
“แล้วทำไมจะกลับถึงไม่บอกพี่”
พี่เซย์ยังคงน้ำเสียงเข้มไส้เหมือนเดิม
ผมรู้เขากำลังหงุดหงิดอาจจะเป็นห่วงผมด้วย...
“ก็ไม่เห็นจำเป็นที่ผมต้องบอกเลยนี่ฮะ
ถึงจะพูดอะไรไปพี่ก็ไม่สนใจอยู่”
“ทำไมพี่จะไม่สน ชินเป็นแฟนพี่นะ”
ร่างสูงบีบไหลผมแน่นกว่าเดิม ผมหน้าเหยเกทันที เพราะครั้งนี้มันเจ็บมาก
“อึก! เจ็บ!”
ผมพึมพำออกมาเบาๆ
แต่คนที่อยู่ในอารมณืโกรธอย่างพี่เซย์คงจะไม่ได้ยินที่ผมพึมพำหรอก ผมไม่ได้ตอบคำถามของเขา
แค่นั่งเงียบ แล้วมองไปทางอื่น แทนที่จะมองหน้าเขา
“รู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วงเราแค่ไหน!!”
พี่เซย์ตะคอกเสียงดังใส่ผม มันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ตั้งแต่ที่เราคบกันมา
พี่เซย์ไม่เคยพูดเสียงดังหรือตะคอกใส่ผมแบบนี้
ซึ่งมันทำให้ผมเจ็บ
ผมเจ็บที่เค้าตะคอกใส่ผม ผมเจ็บที่เขาอยู่กับผู้หยิงคนนั้น
“พี่ห่วงผมตรงไหน! ผมบอกพี่ตั้งกี่ครั้งว่าผมหิวข้าวพี่สนใจจะฟังผมมั้ย
เอาแต่นั่งทำงานๆ พอผมบอกจะไปหาข้าวกินเอง แทนที่พี่จะคิดได้
แต่พี่กลับบอกว่าโรงอาหารมันอยู่ตรงไหนแล้วก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ อึก
พอผมจะเดินกลับไปหา ฮืออ พี่ก็อยู่กับผู้หญิงคนอื่น ฮึกก กก
เขาทั้งซื้อข้าวซื้อน้ำ เอาทุกอย่างมาให้พี่...แล้วจะให้ผมเข้าไปขัดจังหวะพวกพี่ทำไมฮะ”
ผมตะโกนใส่หน้าพี่เซย์ทั้งตา
ระบายทุกอย่างออกมาเป็นคำพูดและน้ำตา ไม่สนว่าคนตรงหน้าจะรู้สึกยังไง
เพราะเขาเองยังไม่สนใจผมเลย
“ชินเห็น?”
เขาถามอย่างไม่เชื่อว่าผมจะเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น
“ใช่ผมเห็น!” พูดจบ ผมก็ผลักพี่เซย์ออกไปห่างๆ
ก่อนจะจับไหล่ของตัวเองแล้วบีบมันเบาๆเพื่อคลายความเจ็บ
“พี่ขอโทษ เจ็บมากมั้ย?”
พอได้ยินคำพูดประโยคนั้นผมก็เงยหน้ามองร่างสูงที่ยืนอึ้งอยู่ตรงหน้า
ผมมองพี่เซย์ด้วยสายตานิ่งๆ
“ไม่เป็นไรฮะ แค่นี้ผมทนได้
เจ็บมากกว่านี้ก็เคยเจอมาแล้ว”
“ชิน...พี่ขอโทษครับ”
“ผมจะนอนแล้ว พี่ออกไปได้แล้วฮะ”
ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วดันหลังพี่เซย์ให้ออกจากห้องไป ก่อนจะปิดประตูห้อง
ล็อกกลอนอะไรให้เรียบร้อย แล้วล้มตัวลงนอนไปกับเตียง
ทะเลาะกันเพราะอะไร?
เราเคยทะเลาะกันแบบนี้มาแล้วหลายครั้ง
แต่เราก็ปรับความเข้าใจกันได้ แต่ทำไมครั้งนี้มันถึง...ยุ่งยากจังเลยล่ะ หรือเป็นเพราะ ผมงี่เง่าไปเอง?
17.03
“มาแล้วฮะพี่เอ็ม”
หยกพูดอย่างอารมณ์ดีหลังจากไปรับผมที่บ้าน แล้วพามาที่นี่ ตั้งแต่ที่ผมบอกให้พี่เซย์ออกจากห้องไปผมก็ไม่เห็นพี่เขาอีกเลยจนถึงตอนนี้
“มากันแล้วเหรอ เอาล่ะ ไปแต่งตัวซะ
แล้วออกมาแต่งหน้าทำผมกับพี่” พี่เอ็ม
เจ้าของร้านเสื้อผ้าบวกช่วงแต่งหน้าทำผมไปในตัว เอ่ยบอก
ผมกับหยกเดินไปแต่งตัวตามที่พี่เอ็มบอก
ผมอยากรู้จังว่าหยกแต่งชุดอะไร
ส่วนพี่จินไม่ได้อยู่กับเราตอนนี้ ส่งสัยพี่เขายังไม่อยากให้ใครรู้มั้งฮะ
ว่าแต่ผมต้องแต่งชุดอะไรล่ะเนี่ย?
ผมมองชุดที่พี่เอ็มเตรียมไว้ให้ แล้วต้องถอนหายใจ
ก็ชุดนี่มัน...
“เอาล่ะเสร็จแล้วเด็กๆ น่ารักมากครับ”
พี่เอ็มพูดหลังจากที่แต่งหน้าทำผมให้ผมกับหยกเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ นั่นชินใช่มั้ยฮะ?” ผมมองตัวเองในกระจกด้วยความไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
ทำไมตัวผมถึงเป็นผีที่น่ารักขนาดนี้ล่ะ(ไม่เกี่ยวๆ)
“คริคริ เค้าน่ารักป่ะ?” หยกร้องถาม ใบหยกอยู่ในชุดคนไข้ที่มีผ้าพันแผลพันตามตัวบางส่วนแถมยังมีเลือกซึมอยู่ทั้วทั้งตัวอีกต่างหาก
ที่หน้าก็แต่งได้ซีดขาวมีรอยผ่าตัดและเลือดอยู่ด้วย บอกได้เลยว่าเหมือนมาก!!
“น่ากลัวมากกลัวนะพี่ว่า” พี่เอ็มพูดแซว
ส่วนคนถูกแซวก็แก้มป่องอย่างน่ารักเลยสิฮะ
“เอาล่ะๆ
นี่ก็ใกล้จะได้เวลาแล้วนะรีบไปกันได้แล้ว แต่งตัวเสร็จเดี๋ยวพี่ตามไปครับ”
ผมกับหยกขอบคุณพี่เอ็มแล้วรีบออกจากร้านพี่เขามาที่รถของบ้านหยก ขึ้นรถได้
ก็รีบตรงไปบ้านพี่จินทันที
“เอาล่ะๆ
บรรดาผีๆทั้งหลายวันนี้เรามาสนุกกับงานคืนนี้เลยดีกว่า!!” จบคำพูดของพี่จา
ซึ่งแต่งตัวเป็นมัมมี่ ทุกคนในงานก็เฮ่ลั้น แล้วสนุกกับงานกันไป แต่ผมไม่สนุกเลยอ่ะ
ปานนี้แล้วพี่เซย์ก็ยังไม่มาอีก
“หงอยเชียวนะ” เสียงทักจากพี่ดัสมิลล์
ซึ่งแต่งตัวเป็น นางพยาบาลแสนสวย แต่ทำไมต้องมีเลือดท่วมตัวด้วยก็ไม่รู้ ผมเงยหน้ามองพี่เขา
ก่อนที่เจ้าของร่างบางจะนั่งลงข้างๆผม
คืองานมันจัดที่สระน้ำอ่ะ
“เปล่าฮะ แค่ชุดมัน”
“น่ารักออก ปีศาจน้อย” พี่ดัสมิลล์พูดยิ้มๆ
แล้วส่งแก้วเครื่อมให้ผม ผมไม่ได้มองว่ามันคืออะไร แต่รับมาแล้วยกขึ้นมาดื่มเลย
“อึก! ขม!”
“เฮ้ย! ผิดแก้ว!”
พี่ดัสร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อห็นผมดื่มเครื่องดื่มในแก้วจนหมด
แล้วร้องออกมาแบบนั้น ที่บอกว่าผิดแก้วนี่หมายความว่าไง?
“ทำไมมันขมแบบนี้อ่ะ แถมยังร้อนคอด้วย”
“ผิดแก้วน่ะ พี่เอาแก้วเหล้าของพี่ให้ชินอ่ะ ส่วนน้ำชินอ่ะแก้วนี้”
เท่านั้นแหละฮะ
ผมก็รับรู้ถึงความมึนเมาเลย คนไม่เคยดื่มของแบบนี้ แล้วมดื่มอ่ะ
แค่แก้วเดียวมันอาจจะไม่ทำให้เมาได้นะ แต่ผมดื่มรวดเดียวผมแก้วเลยไง
ไม่เมาก็ไม่รู้จะว่ายังไงล่ะ
พี่ดัสมิลล์ ลุกขึ้น ก่อนจะมองซ้ายมองขวา
เหมือนหาอะไรสักอย่าง
“นี่!! มีใครเห็นพี่เซย์บ้างมั้ยครับ”
ในเมื่อหาไม่เจอพี่เขาก็ร้องถามเลย
“ไม่อ่ะ ดัสมีอะไร?” พี่จาถามกลับ
แล้วเดินเข้ามาหาพี่ดัสมิลล์ที่ยืนอยู่
“ก็ผมเอาแก้วให้ชินผิดอ่ะ น้องดื่มแก้วผมไป
ตอนนี้ก็...” พูด แล้วก้มมองผมที่นั่งตาปรือมองพวกี่เขาอยู่
“โอเค พี่จะโทรหามันดู”
พี่จาพูดจบก็กดโทรศัพท์โทรหาพี่เซย์ คุยอะไรกันสักอย่างนี่แหละ แล้ววางสายไป
“พี่ว่าเราพาชินเข้าไปในบ้านก่อนดีกว่า
ไอ้เซย์มันอยู่หน้าบ้านแล้ว กำลังขับรถเข้ามาจอด”
พี่จากับพี่ดัสมิลล์ช่วยกันพาผมเข้าไปในบ้านของพี่จา แล้วให้นั่งพักอยู่ที่โซฟากลางบ้าน
“รอแป๊บนะ ไอ้เซย์กำลังมา”
“ม่ายยยอาววว!..ผมมจาาาปายย หาาหยกกก” เห๊ยยย!!
แล้วทำไมผมต้องลากเสียงขนาดนั้นด้วยอ่ะ
“ไอ้จา ชินเป็นไงว่ะ”
พี่เซย์วิ่งเข้ามาในบ้านด้วความรีบร้อน พอเห็นผมนั่งอยู่ร่างสูงก็ตรงเข้ามาหาทันที
“ดูแลต่อล่ะกัน จริงสิ
กูว่ามึงพาชินกลับบ้านก่อนดีกว่านะ สภาพแบบนี้ คงไม่ไหว” ผมเห็นพี่เซย์พยักหน้า ก่อนจะอุ้มผมขึ้น
แล้วเดินออกจากบ้านพี่จาไปที่รถของพี่เซย์ จัดให้ผทนั่อะไรเรียบร้อยแล้ว
ก็ขับรถกลับบ้าน
Sey
ผมกำลังขับรถไปด้วย ข่มอารมณืตัวเองไปด้วย ก็จะอะไรล่ะ
เพราะเด็กที่นั่งอยู่ข้างๆนี่สิ แต่งตัวแบบนี้ แล้วคิดบ้างมั้ยว่ากระโปรงมันสั้นรุเปล่าเวลานั่งอ่ะ
แถมยังผิวข้าวนี่อีก ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
ดวงตาฉ่ำน้ำที่กำลังปรือมองผมขับรถอยู่...
อ๊ากกกกกก!!!
อย่าพึ่งมายั่วตอนนี้ได้มั้ย!!
“พี่เซย์ อืออ ร้อน” ห๊า! ชุดสั้นขนาดนั้นแถมผมยังเหิดแอร์เย็นขนาดนี้เนี่ยนะร้อน!
โอ๊ยย ให้ตายสิ
“ครับๆ จะถึงบ้านแล้ว ทนหน่อยนะ” ผมบอกในขณะที่สายตาก็มองถนนไปด้วย
เลี้ยวซอยข้างหน้าก็ถึงบ้านแล้ว ทนไว้ๆ
“แต่มันร้องอ่าาาาา~~” ไม่พูดเปล่าครับ
ชินยังพยายามถอดชุดนี่ออกด้วย
“หยุดๆ ถึงบ้านแล้วครับ ห้ามถอดนะ!” ห้ามแทบไม่ทัน
แต่ผมว่าไม่ทันแล้วล่ะ ชินถอดชุดนั่นออกเรียบร้อยแล้ว แค่เสื้อนะครับ
กระโปรงยังอยู่
แต่ถึงจะถอดแค่เสื้อ ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว!! ผมรีบขับรถไปจอด แล้วอุ้มชินลงจากรถ
วิ่งเข้าบ้านตรงไปที่ห้องนอนของตัวเองด้วยความรวดเร็ว
ไม่ได้รีบนะ นี่บอกเลย...
พอเข้ามาในห้องผมก็ถอดชุดของชินออกจนร่างกายของชินเปลือยเปล่า
แล้วอุ้มชินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อล่างเครื่องสำอางออก
ผมวางชินลงที่อ่างอาบน้ำ
แล้วเปิดน้ำล้างหน้าและตามตัวที่มีเครื่องสำอางออก เอาง่ายๆเลยนะ
ผมอาบน้ำให้ชิน เห็นผมทำอะไรแบบนี้
อย่าคิดว่าผมไม่คิดอะไรนะ ผมคิด คิดไปไกลเลย
หึหึ วันนี้แหละ ผมจะเปลี่ยนสถานะของชินจากแฟนเป็นเมีย!!
อาบน้ำให้ชินเสร็จ
ผมก็อุ่มร่างอันไร้เรี่ยวแรงของชินออกจากห้องน้ำ
วางชินนอนลงบนเตียง และตามขึ้นไปคร่อมไว้
“อะไรฮะ” น้ำเสียงแผ่วเบา กับสายตาฉ่ำปรือ
ใบหน้าแดงนิดๆ ร่างกายเปลื่อยเปล่า...อึก!! ยั่ว!!
“เปล่าครับ” พูดไปงั้นแหละ
ผมก้มหน้าลงไปใกล้กับใบหน้าหวานของชิน แล้วประกบริมฝีปากกับปากของชินอย่างอ่อนโยน
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน
“อึก อื้ออ ออ” เสียงครางเบาๆจากคนใต้ร่าง
ยิ่งกระตุ้นให้ผมมีอารมณ์มากขึ้น จากที่เก็บกดมานาน ขอจัดเต็มเลยแล้วกัน
ปากก็ทำหน้าที่จูบไป ส่วนมือก็ทำหน้าที่ของมือ
ผมใช่มือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างบาง ก่อนจะสะกิดเบาๆที่ยอดอกสวยของชินทั้งสองข้าง
“อ๊ะ อ๊า!” ผละจากริมฝีปากหอมหวาน
ผมก็เลื่อนไปเล่นกับใบหูเล็กแทน ผมขบเม้มเบาๆที่ติ่งหู
ก่อนจะทั้งเลียทังดูดดุนมันอย่างเมามัน
“อ๊ะ ยะ..หยุด นะ ฮ๊าา!”
มิอเล็กยกขึ้นมาหวังจะผลักผมออก แต่ต้องเปลี่ยนมาเป็นเกาะไหลผมแทน
เมื่อผมเลื่อนมือข้างนึ่งลงไปข้างล่าง สัมผัสกับจุดอ่อนไหวกลางกายชินเบาๆ ก่อนจะสะกิดที่ส่วนหัว
แล้วรูดขึ้นลงช้าๆ
“อ๊าาาา..พะ อื้ออ พี่เซย์ หยะ..อ๊ะ หยุดนะ”
เป็นเสียงห้ามที่เซ็กซี่มากเท่าที่เคยฟังมา
ผมผละออกจากใบหูเล็กแล้วเลื่อนหน้ามาครอบครองยอดอกข้างที่ว่างอยู่แทน
ดูดเลียมันอย่างกับว่ามันเป็นของหวานชั้นเลิศที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้
ขบกัดเบาๆ ส่วนมือข้างที่เล่นกับยอดอกอีกข้าง ผมก็ยกขึ้นมาลูบสัมผัสเบาๆแถวๆริมฝีปากเล็ก
ก่อนจะสอดแทรกมันเข้าไปในปาก
“อื้มม อืออ” เหมือนชินจะรู้ว่าต้องทำยังไง
ร่างเล็กดูดเลียนิ้วผมอย่างสนุกสนาน
ผมหันมาสนใจมืออีกข้างที่ทำหน้าที่รูดรั้งแก่นกายเล็ก จากที่จังหวะช้าๆ ผมก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
“อ๊ะ อื้อออ อืมมม อึก”
ผมสัมผัสได้ว่ากายเล็กกระตุกถี่ๆ เป็นสัญญาณว่าใกล้จะปลดปล่อยเต็มทีแล้ว
ผมยิ่งเร่งมือให้เร็วขึ้นกว่าเดิม เอามือออกจากปากชิน
รีบเลื่อนตัวลงไปด้านล่างใช้ปากครอบครองแก่นกายของชินแทนมือ
ก่อนจะแยกเรียวขาสวยทั้งสองข้างออกจากกัน
“อ๊าาา! พี่เซย์ อืออ จะ..ออก อ๊ะ ฮ๊าา”
ผมขยับปากเร็วและรัวขึ้นทันทีที่ชินร้องบอก
ก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกพร้อมกับปลดปล่อยออกจามาเต็มปากผม
ผมกลืนมันลงไปโดยที่ไม่นึกรังเกลียจ
เงยหน้ามองใบหน้าหวานที่ตอนนี้นอนหอบหายใจแรงๆอยู่
“ชิน...” ผมเรียกร่างเล็กเสียงพร่า
ก่อนจะขึ้นมากดจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง แทรกลิ้นเข้าไปในปาก เกี่ยวพันลิ้นเล็กที่ตอบสนองผมเงอะๆงะๆ แต่ได้อารมณ์ที่สุด!
“อื้มมม ฮ๊า!”
“ชิน...พี่ขอนะครับ” ถึงจะมีอารมณ์มากแค่ไหน
แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะบังคับชินหรอกนะครับ
ร่างเล็กปรือตาขึ้นมองผมด้วยสายตาเยิ้มๆ ก่อนจะพยักหน้าให้
ผมกดจูบลงไปอีกครั้ง ก่อนจะผละออก
แล้วลงมานั่งอยู่ระหว่างขาของชินที่ผมจับแยกกันไว้ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจากหมด
หยิบเอาหมอนมาสองใบ แล้วเอามลองไว้ที่สะโพกมน ก่อนจะเอื้อมไปเปิดลิ้นชัก
หยิบเอาเจลล่อลื่นที่ซื้อมาไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะออกมา ก่อนจะบีบใส่มือตัวเอง
ผมค่อยๆวนนิ้วที่เต็มไปด้วยเจลล่อลื่นแถวๆช่องทางด้านหลังของชิน
แล้วกดแทรกนิ้วเรียวเข้าไปทีละนิด
“อึก เจ็บ!”
เสียงร้องแผ่วเบาดังมาจากคนตรงหน้า ผมเลื่อนตัวไปกดจูบชิน
แล้วกดนิ้วเข้าไปจนสุดก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ
“อืออ อ๊ะ~ อ๊าาา~”
ผมผละริมฝีปากออก แล้วจูบซับน้ำตาที่คลอหน่วงอยู่แถวๆหางตาทั้งสองข้างให้ชิน เพิ่มนิ้วที่สองและสามตามเข้าไป ขยับเข้าออกรัวๆเพราะไม่ต้องการให้ชินเจ็บมาก
“อ๊าาา พี่เซย์...ตะ..ตรงนั้น ไม่ อ๊ะ” หื้ม?
ตรงนี้เหรอ? ผมกดนิ้วลงไปที่จุดเดิมที่ชินร้องครางออกมาเมื่อกี้ แสดงว่าตรงนี้สินะ จุดกระสันของชินน่ะ
“อ๊าาา มะ อื้อออ~”
ผมขยับนิ้วเข้าออกอยู่สักพักก็ถอนนิ้วออกมา
ก่อนจะบีบเจลใส่มือ แล้วขยับแก่นกายของตัวเองเพื่อให้มันแข็งตัวเต็มที่ ก่อนจะจ่อหัวมันที่ปากทางเข้า
ผมแยกเรียวขาชินให้กว้างกว่าเดิม เลี่อยตัวไปกดจูบชิน แล้วพูดบอก
“พี่จะเข้าไปแล้วนะครับ” จบคำพูด
ผมก็กระแทกร่างเข้ามาครั้งเดียวจนสุด แล้วกดจูบชินเพื่อให้ร่างเล็กสจใจจูบมากกว่า
“อ๊าาาา~ เจ็บบ!!”
น้ำตาไหลออกจากดวงตาทั้งสอง ผมใช้มือเช็ดน้ำตาออกให้ชิน
แล้วจูบปลอมชินอีกหลายๆครั้ง
“อื้ออ”
“ไม่เป็นไรนะครับ อืมม” ที่ผมยังไม่ขยับตอนนี้เพราะต้องการให้ชินได้ปรับตัวก่อน
ถามว่าผมรู้สึกยังไง ทรมาณมากครับ ชินตอดรัดผมถี่ยิบ
แถมยังแน่นอีกต่างหาก แต่กลับขยับสะโพกตามที่ต้องการไม่ได้ เพราะกลัวชินจะเจ็บ อึก
คลั่งงง!! ผมค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ จังหวะเนิบๆก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามลำดับ(?)
“อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊าาา” ชินร้องคราง
แล้วจิกเล็บลงที่ไหลผมจนรู้สึกเจ็บ แต่ไม่เป็นไรแค่นี้ทนได้ ผมกระแทกเข้าออกเร็วๆ
ตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านตอนนี้ ร่างกายเล็กขยับไปตามจังหวะที่ผมกำลังชักนำ
เสียงหวานร้องครางไม่หยุด ยิ่งปลุ่มอารมณ์ดิบในตัวผมมากขึ้นไปอีก
“อื้ออ พะ...อ๊า พี่เซย์...ระ แรง อึก
แรงกว่านี้อีก อ๊ะ~”
“อืมม ตามคำขอครับ อ่า”
ผมกระแทกกายเข้าออกแรงและเร็วขึ้นกว่าเดิมตามที่ชินต้องการ
“อ๊า อ๊ะ อ๊ะ...ฮ๊าาา”
“อื้มม ซี๊ดดด แน่นชิบ” ทั้งผมทั้งชินต่างส่งเสียงครางกันลั่นห้อง
ผมมีความสุขมากอ่ะ
“อ๊ะ พี่เซย์...พี่เซย์...จะ ไป อ๊าาา”
พอได้ยินแบบนั้นผมยิ่งเร่งจังหวะขึ้นอีก เพราะไม่ใช่แค่ชิน
ผมเองก็จะปลดปล่อยแล้วเหมือนกัน
“อืมม อ่าห์ ชิน”
“พี่เซย์ อ๊า อ๊ะ พี่เซย์ อ๊าาาา~~”
ชินร้องครางเสียงดังก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องแบนราบของตัวเอง
ผมกระแทกกายอีกสองสามครั้งก็ปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน น้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาจากช่องทางรักของชินเปรอะเปื้อนขาอ่อนด้านใน
ผมมองชินที่นอนหอบหายใจเหนื่อยอ่อนตรงหน้า
แล้วก้มลงไปกดจูบร่างเล็กอย่างร้อนแรง
อ๊ะๆ บอกแล้วไงครับ ว่าวันนี้ผมจัดเต็มหลังจากที่เก็บกดมานาน
มันต้องไม่จบแค่รอบเดียว...หึหึ
“อื้อออ พะ อื้มมม อ๊าาา”
ผมเริ่มขยับสะโพกอีกครั้งและบทรักอันเร่าร้อนของผมกับชินก็เริ่มต้นขึ้น
เพราะที่จบไปมันแค่เรียกน้ำย่อยเท่านั้น ของจริงมันเริ่มจากตรงนี้ต่างหาก
-----------------------++++++++++++-------------------------
100%
#ครบแล้วนะ อย่างที่คิดไว้เลยว่าไม่ทันจริงๆด้วย แฮะๆ ขอโทษครับ!!
วันนี้จัดคู่เซย์ชินให้ก่อนนะ พอดีช่วงเช้าของวันนี้
ข้าน้อยจะไปตจวอ่ะ กว่าจะกลับก็เย็นๆ
เพราะงั้นถ้ากลับมาแล้วไม่เหนื่อยเกินไปจะมาต่อคู่ของจินชิน และจาดัสให้น๊าาา!!
ส่วนถ้าใครถามหาของไฟเพชร หรือไม้แสตมป์ สองคู่นี้จะเอาไปลงในเรื่องของเขา
ใครไม่รู้ แค่พิมพ์ ค้นหา ชื่อเรื่อง Rebel!! พ่ายรัก...กบฏหัวใจ นะเออ หรือจะค้นหาที่หมวด Yaoi
ก็ได้ แต่ข้าน้อยก็ยังไม่ได้เอามาลงหรอกนะ ได้แค่คู่นี้แหละ
