“ที่ก็มีตั้งเยอะ มึงจะมานั่งตรงนี้ทำไมวะ!”
“มึงนั่นแหละ มานั่งตรงนี้ทำไม!”
“ไปนั่งฝั่งนั้นเลยมึงอ่ะ”
“มึงก็ไปสิ”
เฮ่อออ ตั้งแต่เข้ามาในร้านอาหาร พี่จินกับพี่คริสก็เถียงกันเรื่องจะนั่งโต๊ะไหน และที่เถียงกันเมื่อกี้ก้เรื่อง ใครจะนั่งข้างผม ซึ่งตอนนี้ผมนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างสองคนนี้!
ในเมื่อแย่งกันนั่งดีนัก ก็นั่งด้วยกันไปเลยเถอะ ผมลุกขึ้นผลักพี่จินออก แล้วเดินมานั่งข้างน้องไอแทน สองคนนั้นมองผมเหมือนจะเสียดายอะไรบางอย่าง ก่อนจะหันไปจ้องหน้ากันเอง
อ๊ะ! ผมเห็นสายฟ้าปะทุเป็นสายเชื่อมระหว่างสองคนนั้นทางสายตาด้วยฮะ-*-
“นั่งฮะ...ผมจะสั่งอาหารแล้ว” ผมบอกเรียบๆ แล้วมองเมนูที่พนักงานเอามาให้
“หม๊ะหม๊า ไอจะกินอันนี้” น้องไอชี้ไปที่กุ้งอบวุ้นเส้นแล้วก็หมูมะนาว ผมพยักหน้ารับ แล้วมองเมนูไปเรื่อยๆ ก่อนจะสั่ง
“เอากุ้งอบวุ้นเส้น หมูมะนาว ไก่สไปซี่ แล้วก็ข้าวเปล่าสองจานฮะ” ผมพูดจบ พนักงานก็จดเมนูไป ผมมองหน้าผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เป็นเชิงถามว่าจะกินอะไร
“เอาเหมือนกันอีกชุด!” ผมกลอกตาไปมาด้วยความเซ็ง สองคนนั้นพูดพร้อมกันและประโยคเดียวกัน ก่อนจะหันไปจ้องกันเขม่ง!
“เอาแบบที่สั่งมาสามชุดฮะ” ผมบอกพนักงานแล้วยิ้มให้เขา
“กุ้งอบวุ้นเส้น หมูมะนาว ไก่สไปซี่ สามชุด แล้วก็ข้าวเปล่า 4 จานนะครับ...รอสักครู่ครับ” ว่าจบเขาก็เดินไปทำหน้าที่ของตัวเอง จะเหลือก็แต่ คนแก่คนที่ร่วมมือกันจ้องหน้าผมอยู่ตอนนี้
“ทำไมต้องไปยิ้มให้มันด้วย!” พี่จินถามเสียงแข็ง
“เก็บรอยยิ้มน่ารักๆ ไว้ยิ้มให้พี่ดีกว่านะครับน้องหยก” พี่คริสพูดแล้วส่งสายตาหื่นๆมาให้ผม
ผมจะทำยังไงกับสองคนนี้ดีฮะ เป็นอะไรกันมากมั้ยเนี่ย?!
“ป๊ะป๊ากับเพื่อนป๊ะป๊า ไม่ต้องพูดเลยหม๊ะหม๊ายิ้มให้ไอได้คนเดียวเท่านั้น ห้ามเถียงเข้าใจมั้ยค่ะ!” ผมยิ้มขำๆ กับคำพูดน้องไอ และดูเหมือนมันจะทำให้สองคนนั้นหุบปากเงียบได้ด้วยสิฮะ
ผมนับถือ...
ถึงทั้งสองคนจะเงียบ...แต่ก็เอาแต่จ้องหน้าผมแล้วหันไปส่งสายตาอาฆาตใส่กัน ผมเลยตัดปัญหาด้วยการ ย้ายไปนั่งโต๊ะข้างๆกับน้องไอแค่สองคน ส่วนสองคนนั้นก็ห้ามให้ตามผมกับไอมาเด็ดขาด ถ้าตามมาผมจะกลับบ้าน ซึ่งน้องไอไม่ยอม สองคนนั้นเลยต้องน้ำกินข้าวกันแค่สองคน
“หม๊ะหม๊าไอไปห้องน้ำเดี๋ยวมานะค่ะ”
“ไปคนเดียวได้เหรอ?” ผมถามด้วยความเป็นห่วง
“ได้ค่ะ ไอเก่งอยู่ ถ้ามีคนมาทำร้ายไอ ไอจะตีให้ตายเลย” ผมยิ้มขำๆให้น้องไอ ก่อนจะพยักหน้า ไอวิ่งไปห้องน้ำแล้ว ก็ถึงคราวที่ผมจะต้องรับมือกับสองคนที่นั่งจ้องผมอยู่โต๊ะข้างๆซึ่งทั้งสองหันหน้ามามองผมเป็นตาเดียว
“มีอะไรจะพูดก็ว่ามาเลยฮะ” ผมพูดแล้วมองสองคนนั้นที่มานั่งอยู่โต๊ะเดียวกับผม ตั้งแต่เมื่อไหร่ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
“พี่แกะกุ้งให้นะครับ” พี่คริสพูด แล้วเอากุ้งในจากไปแกะเปลือกออก
“แล้วพี่ล่ะ” ผมถามพี่จินบ้าง เพราะร่างสูงไม่ได้พูดอะไรเลย แค่นั่งจ้องหน้าผมอยู่เฉยๆ
“วันนี้สนุกมั้ย?”
“จะสนุกมากฮะ ถ้าพวกพี่สองคนไม่ทะเลาะกัน...ขอบคูณฮะ” ผมพูดแล้วกินกุ้งที่พี่คริสส่งมาให้
“พี่ไม่ได้ทะเลาะกันครับ” พี่คริสพูด ส่วนพี่จินเองก็พยักหน้าเห็นด้วย...ที่นั่งเถียงกันจะเป็นจะตาย นี่ไม่ได้ทะเลาะกันเรอะ!!
“แล้วพวกพี่ทำไปทำไมฮะ?”
“ถ้าพี่บอกว่า พี่แอบชอบหยกอยู่ล่ะครับ...จะว่ายังไง” พี่คริสพูดยิ้มๆ แต่ผมไม่ได้ยิ้มไปกับพี่เขาเลย พี่คริสชอบผม?
ไม่อยากจะเชื่อเลย!!
“ชอบใบหยก?...ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ??” ไม่ใช่แค่ผมที่อึ้ง พี่จินเองก็ด้วย ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกันแท้ๆ
“ฮ่ะๆๆ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่...รู้ตัวอีกที ก็ค่อยแอบมองหยกอยู่ตลอดเลย ไม่ว่าหยกจะทำอะไร ไปที่ไหน หรืออยู่กับใคร” พี่คริสพูด แล้วเหลือบมองพี่จินนิ่งๆ ก่อนจะหันมายิ้มบางๆให้ผม
“อะ...เอ่อ...ขอบคุณฮะ” ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ดีใจก็ดีอยู่หรอก แต่พอมองพี่จินแล้ว ร่างสูงเงียบแปลกๆ แถมยังมองหน้าผมนิ่งๆ ด้วย
“กูไปดูไอก่อนล่ะกัน” พูดจบ ร่างสูงก็เดินไปตามน้องไอที่ห้องน้ำ ปล่อยให้ผมนั่งอยู่กับพี่คริสแค่สองคน...
เขาเป็นอะไร?
------------------++++++ต่อ++++++--------------------
Jin
เฮ่อออ...ผมเป็นอะไรไปเนี่ย? ไม่เข้าใจตัวเองเลย
ทำไมต้องไปหงุดหงิด ไม่พอใจด้วย แค่ไอ้คริสมันบอกว่าชอบใบหยก มันจะใครก็เรื่องของมันสิ
แล้วถ้าหยกจะคบกับผมก็ไม่ใช่เรื่องของผมด้วย ผมชอบชิน ไม่ได้ชอบหยกสักหน่อย
สรุปกูเป็นอะไรเนี่ย!!
“ป๊ะป๊า มายืนทำอะไรตรงนี้อ่ะ”
ผมหันไปมองไอที่เดินออกมาจากห้องน้ำ
ลืมไปเลยว่ายืนอยู่หน้าห้องน้ำหญิง ถึงว่าสายตาคนมองแปลกๆ-*-
“เอ่อ มาตามไอนั่นแหละครับ ไปกันเถอะ” ผมจับมือไอ
เดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้คริสมันกลับไปนั่งที่เดิมแล้ว
ส่วนหยกดูเหมือนจะกังวนอะไรสักอย่างอยู่เลย
เพราะสีหน้าเด็กน้อยมันเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
“หม๊ะหม๊า เป็นอะไรไปค่ะ ทำไมหน้าเป็นแบบนี้”
เห็นม่ะๆ ขนาดไอยังสังเกตุเห็นเลยอ่ะครับ
“เปล่าฮะ ไม่ได้เป็นอะไร”
ให้เอากาแล็กซี่มายืนยัน นอนยัน นั่งยัน(?) ผมก้ไม่เชื่อหรอกครับ
ว่าหยกไม่ได้เป็นอะไรน่ะ
ผมหันไปมองไอ้คริสท่นั่งยิ้มหน้าบานอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง
ส่งสายตาถามมันประมาณว่า มึงทำอะไรใบหหยก
แต่มันก็แค่ยักไหล่ตอบกลับมาเท่านั้น
“ไอป๊ะป๊านั่งด้วยคนนะครับ”
ผมก้มลงไปกระซิบพูดกับน้องไอแค่สองคน ไอพยักรับ แล้วเดินไปนั่งที่เดิมของตัวเอง
ฝั่งตรงข้ามกับหยก ผมจึงเดินไปนั่งข้างหยก ที่ต้องมานั่งนี่ ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
ผมแค่ต้องการจะถามอะไรบางอย่างกับหยกเท่านั้น
“อ้าวเฮ้ย! จิน มึงขี้โกงอ่ะ”
คริสมันรองท้วง แต่ผมก็ไม่สนใจ นั่งลงข้างใบหยก
แล้วมองร่างเล็กข้างๆที่มองผมอยู่เหมือนกัน
“ทำไมถึงมานั่งตรงนี้ล่ะฮะ” หยกถามผม
ซึ่งผมเองก็กำลังจะถามเรื่องที่คาใจอยู่เหมือนกัน...ผมอยากรู้ว่าหยก
คิดยังไงกับไอ้คริส
แล้วหยกจะคบกับมันมั้ย...เรื่องนี้มันไม่ได้เยวข้องอะไรกับผมเลย แต่ทำไมผมต้องกระวนกระวายด้วยนะ
แถมยังรู้สึกเจ็บแปล็บๆในอกด้วย
ถ้าหากใบหยกตกลงที่จะคบกับไอ้คริส!
“พี่มีเรื่องอยากจะถาม” ผมพูดตอบไป
“อืม...จะคุยตรงนี้เหรอ?” ผมมองรอบข้าง
มีทั้งไอ้คริส น้องไอ เฮ่ออ ก็จริงอย่างที่ร่างเล็กว่า ถ้าคุยตรงนี้ รู้กันหมดแน่
“งั้น...ไออยู่กับพี่คริสก่อนนะครับ ป๊ะป๊ากับหม๊ะหม๊าจะไปสวีทกัน เดี๋ยวมาครับ”
ผมพูดยิ้มๆ ไอยิ้มดีใจใหญ่เลยครับ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างนี่ก็ หน้าบึ้งใส่ผม
แต่เห็นได้ชัดเลยว่าหยกหน้าแดง
“โอเคค่ะ ไอจะเฝ้าคุณลุงให้เอง!” พอได้ยินแบบนั้น ผมก็จับข้อมือเรียวแล้วพาเดินออกจากร้าน
แต่ก็ยังได้ยินเสียงไอ้คริสแว่วๆมาด้วย
“ทำไมกูต้องเป็นลุงด้วยเนี่ย!!”
---------------++++++++++----------------
“เรื่องที่ว่าคืออะไรฮะ?” หยกถามขึ้น
หลังจากที่เดินตามผมมาจนถึงบริเวณที่ไม่ค่อยมีคนเดินเท่าไหร่ เพราะมันทั้งเปรียวและเงียบมาก
แถมยังมีกำแพงกั้นไว้อีก...ผมพึ่งจะรู้ว่าสวนสนุกก็มีที่แบบนี้ด้วย...
“คือ พี่ก็ไม่รู้หรอกว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวพี่
ไม่รู้ว่าจริงๆ พี่ต้องการอะไร และไม่รู้อีกเหมือนกันว่า...ทำไม โอ๊ย!!” ผมกุมขมับ
ทุรดตัวลงนั่งพิงกำแพงข้างๆ ทำไมผมไม่ถามสิ่งที่ต้องการไปซะเลยล่ะ
แค่คิดว่าหยกตกลงคบกับไอ้คริส ปากมันก็ไม่กล้าเอ่ยถามอะไรออกมาเลย
ผมเป็นบ้าอะไรไปเนี่ย!!
“พี่จิน? เป็นอะไรไปฮะ?” หยกนั่งลงข้างๆผม
มองผมด้วยความเป็น...ที่ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้
“พี่ไม่รู้หยก...พี่ไม่รู้พี่เป็นอะไร”
“ผมรู้ว่าพี่รู้...พี่ต้องการจะถามอะไรผม
ต้องการจะให้ผมบอกอะไร” มือเล็กแตะเบาๆที่มือผม ผมทำให้เด้กน้อย กังวนงั้นเหรอ?...
“คริสมันพูดอะไรกับหยก” ผมตัดสินใจถามออกไปตรงๆ
ใบหยกนิ่งไปสักพัก ก็บอกผมกลับมา
“พี่คริส แค่บอกว่าชอบผม
ซึ่งตอนนั้นพี่ก้อยู่ด้วย...เขาถามผมอีกว่าผมคิดยังไง ถ้าจะขอผมคบ...” หยกเงียบไป
ร่างเล้กทำสีหน้าลำบากใจ เหมือนไม่อยากจะพูดประโยคต่อไปอีก
“หยกคบกับมันเหรอ?” ผมถามออกไปในที่สุด
“...เปล่าฮะ ผมยังไม่ได้ตอบ แค่ขอคิดก่อน...แต่
พี่คริสเขาก็ถามอีก ว่า...” หยกหน้าแดงกำ มองหน้าผมก่อนจะหลบสายตาไปดื้อๆ เฮ้ยๆ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!!
“ว่า?...” ผมเร่ง
เพราะต้องการจะรู้สาเหตุที่ทำให้ หยกเป็นแบบนี้ พูดก็พูดเถอะ
ผมไม่ไว้ใจเพื่อนผมคนนี้เลย
ตอนที่ผมไม่อยู่มันทำอะไรหยกรึเปล่า!!
“ยังไงครับ...คริสมันทำอะไรหยก!” ผมขึ้นเสียง
และเตรียมจะลุกไปถามกับมันเองเลย ถ้าไม่ติดว่าร่างเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆดึงตัวผมไว้ก่อน
“ไม่ใช่ฮะ พี่คริสไม่ได้ทำอะไรผม...คนที่ทำ
พี่จินต่างหาก!” จบคำพูด หยกก้ก้มหน้างุดซบลงไปกับเข่าตัวเอง
“พี่?...พี่ทำอะไรครับ?” ผมถามด้วยความสงสัย
ก่อนจะสะดุดตากับใบหูเล็กที่แดงกำ....
ใบหยกกำลังเขิน?
เพราะผมเหรอ...ผมทำอะไรอ่ะ??
“หยก เงยหน้ามาคุยกันก่อนสิ” ผมพูดบอกร่างเล็ก
แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่สนใจในคำพูดของผมเลย เอาแต่สายหน้า ไปมาอย่างเดียว
จนผมต้องจับปลายคาง ให้เงยหน้าขึ้น
อึก!
น่ารัก!!
ใบหยกที่หน้าแดงกำ ใบหูแดง น้ำตาคลอเล็กน้อย ปากเล็กเผลยเล้กน้อย...อย่ามายั่วกันสิครับเด็กน้อย
“อะไรเล่า! ปล่อยเลยนะ...อื้อ”
ใครจะปล่อยล่ะครับ ก็น่ารักขนาดนี้
จบคำพูดของหยก ผมก็กดจูบลงไปทันที
แทรกลิ้นเข้าไปในโพลงปากได้อย่างง่ายดาย ไล่ต้อนลิ้นเล็กที่หลบหนี
เกียวพันกันไปมาจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร
เชื่อเถอะครับ...ทุกครั้งที่ผมจูบหยก มีครั้งนี้แหละ
ที่มันทำให้ผมอยากจะทำมากกว่าจูบที่สุด...แต่มันก็ติดอยู่ตรงสถานที่นี่ล่ะ!!
“อื้ออ...อึก อืมมม”
เสียงครางหนาวหูดังออกกมาเบาๆ แต่มันยั่วราคะผมตอนนี้มาก!! ถ้าผมเกิดหน้ามืดปล้ำหยกตอนนี้
จะเป็นไรมั้ยครับ!
--------------------++++++++++--------------------
100%
#ตามที่จินถาม ถ้าปล้ำหยกทำเมียตอนนี้จะเป็นไรมั้ย
ตอบ!!
เพราะ ความหื่น
ของจินเลยไม่รู้เลยว่าคริสพูดอะไรกับหยกต่อจากนั้นอ่ะ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น